ಸುರಿಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ ಮಳೆ

ನನಗೆ ಈಚೀಚೆಗೆ ಮಳೆ

ಎಂದರೆ ಭಯ! ಅಸಹ್ಯ, ಜಿಗುಪ್ಸೆ..

ಒಂದೊಂದು ಹನಿ

ಮೈ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರೂ ಯಾತನೆ

ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಬೊಬ್ಬೆಗಳು!

ಸುರಿಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ ಮಳೆ

ಮುಗಿಯದ ಕಣ್ಣೀರಿನಂತೆ!

ಯಾಕೆ ಮಗು ಮಲಗಲಿಲ್ವೇ

ನಿದ್ದೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ವೇ ಎಂದು ಕೇಳೋರಿಲ್ಲ..

ನಾನು ಎಚ್ಚರವಾಗಿದ್ದೇನೆ ದೆವ್ವದಂತೆ!

ಹೊರಗಡೆ ಜಿಟಿಜಿಟಿ ಮಳೆ

ಒಳಗೆ ನಾ ಒಂಟಿ

ಮಳೆಯನ್ನು ನೋಡುವ ಬೆರಗು

ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ..

ನಾನು ನಿಜಕ್ಕೂ ಬದುಕಿದ್ದೇನೆಯೇ?

ಗಡಿಯಾರ ಓಡುತ್ತಿದೆ.. 10,11,12..

ನಿಂತ ಮಳೆ.. ಶುರುವಾದ ಮಳೆ

ಎಲ್ಲವೂ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿದೆ...

ದೀಪ ಆರಿಸಲು ಮನಸ್ಸಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ..

ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಉಳಿದ ಬೆಳಕು ಅದೊಂದೇ

ಸದ್ಯಕ್ಕೆಎಲ್ಲವೂ ಖಾಲಿ... ಹೆದರಿಸುವ

ನಾಳೆಗಳು ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸುವ ದೆವ್ವಗಳು..

ಮಳೆ ಬಂದು ಭೂಮಿ ತಂಪಾಗುತ್ತದೆ..

ನನ್ನ ಎದೆ ನೆನೆಯುವಂತಹ ಮಳೆ

ಮುಂದೆಯಾದರೂ ಇದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ?

ಎಲ್ಲೋ ಗುಡುಗಿದ ಶಬ್ದ.. ಮತ್ತೆ ಮಳೆ..

ಹಾಸಿದ ಹಾಸಿಗೆ ಮೇಲೆ ನಾನು..

ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ದಿಂಬು, ಅದರ ಮೇಲೆ

ಕಪ್ಪು ಹಸಿರು ಚೌಕಿನ ಉಲ್ಲನ್ ರಗ್ಗು..

ಅವಕ್ಕೂ ನನ್ನ ಸಂಗ ಬೇಡವೆನ್ನಿಸಿರಬೇಕು!

ಉಲ್ಲಾಸದ ಹೂಮಳೆ ಎಂದು

ಹೊಟ್ಟೆತುಂಬಿದವರು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಲಿ..

ದೇವರಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಮಳೆಯನ್ನು

ನಾ ದ್ವೇಷಿಸುತ್ತೇನೆ.. ಸಾಧ್ಯವಿದ್ದಿದ್ದರೆ,

ಕುತ್ತಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಉಸಿರು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ!

ಓ ಸುತ್ತಲೂ ಅಂಧಕಾರ..

ಇದ್ದಒಂದೇ ಒಂದು ಬೆಳಕು ಸಹಾ ಕಣ್ಮರೆ..

ಪಾಪಿ ಮಳೆ ದೀಪ ಆರಿಸಿತು..

ನೀನುಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಆರಿಸಬಹುದು

ನನ್ನೆದೆಯ ಅಗ್ನಿಕುಂಡ ಆರಿಸಲಾರೇ..

ತಾಕತ್ತಿದ್ದರೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸು..

ನಿನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ..